Δάφνη η Απολλώνιος

(Laurus nobilis L.)

 

Η δάφνη είναι γνωστή από την αρχαιότητα καθώς φύλλα της μασούσαν οι ιέρειες του Απόλλωνα, όπως η Πυθεία στο μαντείο των Δελφών, όταν έδιναν τους χρησμούς τους αλλά και με ένα στεφάνι από αυτήν ανταμείβονταν οι Ολυμπιονίκες στην Αρχαία Ελλάδα. Σύμφωνα με το μύθο, η Δάφνη ήταν μία νύμφη, κόρη του ποταμού Πηνειού, αφιερωμένη στην θεά Άρτεμη. Όταν ο θεός Απόλλωνας την είδε, την ερωτεύτηκε και την κυνήγησε, αυτή τότε πήγε στον πατέρα της ζητώντας του να την προστατέψει. Ο Πηνειός την μεταμόρφωσε σε φυτό που ρίζωσε στις όχθες του. Όταν ο Απόλλωνας το είδε αυτό έπλεξε ένα στεφάνι με τα φύλλα της, την έκανε το ιερό του φυτό και την καθιέρωσε ως έπαθλο στους πρωταθλητές των αγώνων.
Οι θεραπευτικές του ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα και υπάρχουν αναφορές σε αυτές από τον Ιπποκράτη και τον Διοσκουρίδη.

 

Μαγειρική

Η δάφνη έχει αρωματικά φύλλα με ελαφρώς πικρή γεύση. Χρησιμοποιείται στο φαγητό κατά το μαγείρεμα και την αφαιρούμε πριν το σερβίρισμα. Μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε σε φακές, κουκιά, φάβα, κόκκινες σάλτσες, σούπες, πατάτες γιαχνί  και μαγειρευτά φαγητά όπως στιφάδο. Επίσης μπορούμε με δάφνη να αρωματίσουμε λαχανικά τουρσί, μαριναρισμένες ελιές, τυρί, ξύδι, λάδι αλλά και να φτιάξουμε υπέροχα αφεψήματα.

 

Παραδοσιακές Ιδιότητες

Παραδοσιακά η δάφνη χρησιμοποιείται ως αφέψημα για να τονώσει και να ανακουφίσει από πόνους το στομάχι και να βοηθήσει την πέψη. Το αφέψημα της δάφνης θεωρείται ότι βοηθάει στα ρευματικά, τη παραμορφωτική αρθρίτιδα και τον πυρετό. Η σκόνη των δαφνόφυλλων μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπικά για να σταματήσουμε την αιμορραγία της μύτης.